من مریض نیستم (۱)

من مریض نیستم(پارت اول)یک خانواده ی مذهبی نسبتا پولدار،البته بستگی داره پولدار رو چجوری معنی کنیدتوی شهرستان ما خانواده ی پولدار خانواده ای هستش که دستشون بالاتر از دهنشون میرسه…ماشین خوب و خونه ی خریداری شده و کارت پرپول و این فاکتورای مسخره که فقط اب از لب و لوچه ی ادمای کلاش و پول پرستو اویزون میکنه؛ خلاصه که روضش مفصله.دوس ندارم سریع برم سراغ اصل مطلب ، چون این موضوعی نیست که بشه یکدفعه گفتش؛ باید صبرکرد…انقدر صبر کردم که دیگه واسم مهم نیست کسی که میاد توی زندگیم چقدر به این مسئله اهمیت بده یا نهادمایی بودن که وارد زندگیم شدن و مهمترین مسئله ی زندگیم رو بهشون گفتم و تنها با گفتن یه کلمه مسیر خروج خونه رو دنبال کردن و رفتن…مریضمن مریض نیستم…از وقتی که یادم میاد این تنش تو وجودم بوده ، انقدر در درونم چرخوندمش و سعی کردم بهش زاویه بدم که بعضی اوقات سردرد مانع مقاومتم میشد،ولی بالاخره باید میفهمیدم که اخه چرا؟؟؟؟چرا من؟؟؟؟ چرا بقیه اینجوری نیستن؟؟؟؟مادرممادری عصبانی که توی 20 سالگی با مردی 21 ساله ازدواج کرده بود و با وجود عصبانی شدنای زیادش هیچوقت حس پشیمونی رو روی صورتش ندیدم ( اوایل حس میکردم این عصبانی شدنای مادرم بخاطر این زندگیه ولی بعدا مادربزرگم برام تعریف کرد که مامانت کلا هیچوقت اعصاب درست و حسابی نداشته )با هربار دیدن پدرم خوشحال میشد و اگه بین خودمون بمونه حدود سه یا چهار بار در هفته با هم میخوابیدناونم چه خوابیدنی لحظه لحظه های زندگیشون سکسی و پر تلاتم بود و من و خواهرم خوشحال از خوشحالیه اونهایادمه پونزده سالگی اولین باری بود که میخواستم با مادرم این مشکلو در میون بذارم ولی نمیشد… ترس عکس العملمذهبدکترروانشناسبیماراوووووووه نگم برات، خلاصه که با اولین جرقه تو ذهنم در مورد بازگو کردن تکه ای از روحم؛ مغزم قدرت تحلیل رو از دست میداد و اخرشم با کلنجار رفتنای توئم با بلند صحبت کردنایی که بعدا معلوم شد خواهرم صدامو میشنوه پشیمون میشدم…پدرمادمی مذهبی که یا باید سر سجادش پیداش میکردیم یا تو کنج انتهایی مسجد جامع شهر، ولی از بچگی چنان استقلال و ازادی ای رو در درونم زنده کرده بود که اگه یکنفر ثابت کنه پایان مذهبی های جهان یه تیکه نجاستا من بخاطر پدرم باورنمیکنم…بماند که تقریبا پایان هم محله ای هام و بچه های فامیل یا از سر حسادت باهام مشکل داشتن و یا از سر غبطه خوردن میخواستن باهام دوست باشن، داشتن ازادی کامل تو سن پایین این مزیت هاروهم داره دیگهولی همیشه الهام رو از من بیشتر دوست داشت و شاید براتون جالب باشه که بدونید قبلا این موضوع رو زیاد توی اینترنت سرچ میکردم و واقعا بعضی اوقات به طرز فاجعه باری حسودیم میشدقهرمان زندگیه هر پسری معمولا مادرشه و قهرمان زندگی هر دختری معمولا پدرش، ولی قهرمان زندگیه من پدرم بود و قهرمان زندگیه خواهرم هم پدرم…اون مجسمه ی نحسی که دارید از مادرم توی کلتون میسازید رو نسازیدنمیخوام در مورد مادرم توضیح بدم چون بیشتر توی زندگیه من نقش چراغ قرمزو داشته، درس بخون… انقدر وقتتو تلف نکن…اون گوشیه بیصاحابو بذار کنار…از تو اون کامپیوتر وامونده چی میخوای که یکساعت پاش نشستی…اینکاروبکن…اونکارو نکن و………..یوقتایی فکر میکنم همش ازعمد به من و الهام گیرمیده، شاید میبینه چون پدرم انقدر هوای مارو داره میخواد یجوری تعادل رو برقرار کنهمثبت و منفی…جالبه که من مادرم رو منفی حساب میکنم و پدرم رو مثبت ولی الهام دقیقا برعکس منشاید واسه همینه که همیشه نسبت به گیردادنای مادر لبخند میزنه ولی من چشامو درشت میکنم و لپامو پره باد و بعد با قدرت فوت میکنم_تو زندگی هرکسی یه سنی هست که ادم توی اون سن میفهمه تمایلات جنسی چیه وچجوری باید نسبت بهش واکنش نشون بده، واسه من این سن 13 سالگی بود…یادمه توی اون سن ورزش مورد علاقم فوتبال بود و بشدت هم بازیم خوب بود؛ مثل همیشه توی حیاط مشغول شوت کردن طرف دیوار بودم که تنها سد بین ما و خونه همسایه بود اما یکدفعه پدرم از پشت پنجره ای که اونور حیاط بود و یجورایی پشت سر من حساب میشد صدام کرد پدر رامیار پدر بیا غذا بخورمن گشنم نیست الانبابا اگه چیزی نموند باید نیمرو بخوریامن خب نمیشه سهم منو بذارید کنارهمینطوری منتظر جواب پدرم بودم که یدفعه یه صدایی مثه صدای خوردن شلاق شنیدم؛ اولش فک کردم دیش همسایه افتاده ولی بازم اون صدا اومد؛ خیییلی خفیف تر، ضرباتم به توپ خیلی اروم تر شده بود جوری که انگار توپ داشت تو حیاط اروم اروم قدم میزد و منم با چشمام مسیرشو دنبال میکردم ولی تو اون لحظه گوشم و مغزم چیزه دیگه ای رو دنبال میکرد…احساس کردم اون صدا خیلی بهم نزدیکه و هربار که به دیوار نزدیک تر میشدم بیشتر حسش میکردم، شاید 30 یا 40 ثانیه ای گذشته بود که دیگه حتی به توپ هم ضربه نمیزدم و پایان قدرت تمرکزم روی پشت دیوار بود که یکدفعه صدای خاله نگار رو شنیدم که گفت آخموهای تنم سیخ شده بود؛ شاید باورتون نشه ولی هیچی از سکس نمیدونستم و اگه توی اون سن یکنفر با دلیل بهم ثابت میکرد لک لکا بچه رو واسه انسان میارن باور میکردم…یه 10 ثانیه ای که گذشت و ادرنالین توی پایان رگ های من جریان داشت تصمیم گرفتم پدرم رو صدا کنم و بهش بگم که یه اتفاقی واسه خاله نگار افتاده که دوباره یه صدا شبیه صدای قبلی بلند شدشبیه صدای اول، به همون بلندی ولی دیگه مطمئن بودم که صدای دیش ماهواره نیستدیگه شک نکردم و در آن واحد هم که مثه سگ ترسیده بودم اومدم با سرعت برم تو خونه که دیدم الهام داره نگام میکنه…مستقیم و تیزجلوی درب توری وایساده بود و یکی از لنگه های دمپاییش پاش بود و اون یکی لنگش اونورتر بود، نمیدونم چن دقیقه بود که اونجا وایساده بود ولی خب بعدا این موضوع رو فهمیدماز نگاهش ترسیده بودمانقدر ترسیده بودم که اگه الان با 23 سال سن کسی ازم بپرسه یکی از بزرگترین ترسات چیه میگم نگاه خواهرمیجوری داشت نگام میکرد انگار چیزی رو فهمیدم که هیچوقت نباید میفهمیدمالهامالهام عشقه زندگیه منه…یه دختر 18 ساله که پایان زندگیه من توی مغزشه، البته الان 28 سالشه و یه دختر جیگر خوشگل و یه پسر بداخلاق داره)از وقتی که یادم میاد تنها شخص زندگیم بوده که در مورد هرچیزی باهاش صحبت میکردم، از رابطه جنسی گرفته تا انال سکس و خلاصه هرچیزی که خیلی از پسرا از صحبت کردن در مورد اون موضوع با خواهرشون میترسن یا خجالت میکشنبرگردیم به داستان_نگاهشنگاهش داشت بهم میگفت که قبل از اینکه دهنتو باز کنی و زر بزنی دنبالم بیا…شاید از ترس اینکه فک کنه منظوره نگاهشو متوجه نمیشم برای تاکید سرشو طرف درب حال تکون داد و بدون انتظار برای دیدن واکنش من رفت توانقدر ازم مطمئن بود که منتظر نشد ببینه میام تو یا نه، منم درجا رفتم سمت در و مستقیم به طرف اتاقش تو طبقه ی دوم._درب اتاق رو باز کردم و رفتم داخل…انقدر باهم راحت بودیم که اصلا یادم نمیاد حتی یکبار برای رفتن تو اتاقش در زده باشم؛ ولی یادمه یبار موقعی که شاید 10 یا 11 سالم بود از اتاقم اومدم بیرون و دیدم مادرم داره روی رخت اویز لباس پهن میکنه ( زمستون بود و هوا نم داشت و پهن کردن لباس توی اون هوا حماقت بود) منم بدونه هیچ حرفی درب اتاق الهام رو باز کردم و با جیغ خفیفش روبرو شدم…تازه از حموم بیرون اومده بود، داشت سوتینشو صاف میکرد و یکی از سینه هاشم بیرون بود؛ منم مثه بز داشتم نگاش میکردم که یکدفعه نمیدونم چیشد ولی حس کردم سرم روبه جلو حرکت کرد و پشت سرم گرم شد، پس گردنیه محکمی بودبخصوص اینکه منم تازه موهامو کوتاه کرده بودم و به معنای واقعی کلمه دردشو حس کردم…مادرم بدون مقدمه گفت مادر گاوم بخواد بره تو طویله قبلش یه صدایی در میارهمن حواسم نبود فکر کردم خوابیده مادر فرض کن خوابیده، تو نباید در بزنی؟من ببخشی…(الهام پرید وسط حرفم)الهام اشکال نداره حالا حواسش نبودهمادرم همرا با اخم همیشگیش برگشت سمت رخت اویز تا اون دوسه تا لباس باقیمونده هم اویزون کنه…الهامم تقریبا لباساشو پوشیده بود ولی از بس سریع اینکارو کرده بود کجی لباسش کاملا مشخص بود جوری که بند سوتین سمت چپش از کنار یقه ی لباسش دیده میشد _خلاصه در رو باز کردم و رفتم داخل، نشسته بود رو تختو داشت مستقیم پایینو نگاه میکرد؛ حتی باز شدن در هم تاثیری روش نذاشت؛ وقتی خواستم در رو ببندم تازه برگشت سمتم و نگام کرد…نگاهش اروم بودمثل نگاه تو حیاط نبود؛ یکم ته دلم اروم شد که عصبانی نیستراستش اوایل ترسیده بودم که نکنه فکر اشتباهی راجب من کردهنمیدونم چقدر حرفمو باورمیکنید ولی حتی الان هم هیچ چیز نمیتونه فکر منو مشغول کنه و ذهنمو عذاب بده بجز قهر کردنای الهامدنیامو بهم میریخت وقتی عصبانی میشد و قهرمیکرد، مثه دخترای دیگه اصلا لوس و نُنُر نبود ( حالا بماند موقع گرفتن کارت عابر بانک یه فیلمایی جلو پدرم بازی میکرد که جنیفر لارنس نمیتونست انقد خوب اونکارو بکنه؛ بابای ماهم ساده…حالا اگه من بخوام کارتو بگیرم باید بابت خریدن ادامس خرسی هم جواب پس بدم، بعد خواهر من میره بازارو میخره و میاره خونه هیشکی به هیچ جاش نمیگیره حالا میفهمید چرا تو اینترنت انقدر پیگیر علاقه پدر به دختر بودم یا بیشتر تعریف کنم ) و بشدت باحال و پایه واسه هرنوع خرابکاری که فکرشو بکنیداز خریدن یه سیمکار جدید و اذیت کردن مادر و فهمیدن اینکه چه نوع فحشایی رو بلده تا رفتن به دسشویی و لفت دادنش واسه اذیت کردن پدر ( یبار مجبور شد بره تو باغچه کارشو بکنه )اینکارارو تو سنین بالاتر انجام دادیم)_ درو بستم و بدون کوچکترین حرکتی منتظر موندم الهام بشینمن سکوتالهام بشین رامیار عصبانیم نکنمنم بدون اینکه یک قدم برم سمت تختش که روی لبش نشسته بود سرجای خودم جفت در نشستم…نگاهش درشت شده بود انگار که هم متعجبه هم عصبانیالهام پدر سگ مگه میخوام بخورمتبیا بتمرگ رو تختمن بخدا کاری نکردم فقط داشتم میشنیدمالهام میدونم بیا بشین رو تخت میخوام باهات حرف بزنممن تو اول بگو چند وقت بود اونجا وایساده بودی؟الهام شاید یه دقیقه دیگه تقریبا مطمئن شده بودم که واقعا میخواد باهام حرف بزنه و نمیخواد بگه که داشتی چیکار میکردی و…رفتم که بشینم پیشش؛ تا نشستم یک یا دوثانیه بعد؛ از پشت بغلم کرد و خودشو به پهلوی راست انداخت وسط تخت…منم طبیعتا توی همین شکل دراز کشیده بودم روی تخت و منتظر اینکه چی میخواد بگه؟ اروم شروع کرد به بوسیدنم از پشت گردن و مالیدن ساعد دستم با دست چپش( جا داره بگم واقعا هیچ کودوممون هیچ نوع تنش جنسی رو در حین اینکارا نداشتیم و خیلی وقتا از اینکارا میکردیم ولی بیشتر الهام…)بعد یدفه گفتالهام تو مگه این چیزا رو نمیدونی؟من چیا؟؟؟؟الهام دارم جدی باهات صحبت میکنم، واقعا چیزی راجبه مسائل جنسی نمیدونی؟پایان پارت اول( اگه فک میکنی مرتبط با محارمه پارت های بعدی رو بیخیال شو )نوشته 13