مسافرت – فال يا تماشا؟

خواهر همکلاسيم دانشجوی شهرستان بود؛ آخرای تابستون بهم زنگ زد که بريم ديدن خواهرش. نمی دونم چرا به من زنگ زده بود. آخه من زياد دوستی باهاش نداشتم. در ضمن اصلا قرار نبود سال بعدهم همون مدرسه بمونم و اونم می دونست. در هر حال خيلی خوشحال شدم. دلم نمی خواست خونه باشم. دائم خونه تنها بودم. بعد از اون جريان برادر بزرگترم اصلا خونه نميومد. و کوچکتره هم دائم با هنگامه مشغول بود. هفته ای يکبار ميومد و بهم پول می داد و دوباره غيب می شد. منم پایان اون پولو سيگار می کشيدم و تقريبا پایان ذخيره مشروب بابامو هم خورده بودم. غذا هم اصولا نمی خوردم بعضی وقتها پيتزا يک جورائی از هنگامه و برادرم بدم ميومد. فکر می کردم برادرم بهترين دوستمو از من گرفته و هنگامه برادرمو وقتی ازش اجازه گرفتم فکر کنم خيلی خوشحال شد چون همون روز عصر دو تا بليط گرفته بود. حتی بليط دوستمم خريده بود. کادوی دعوت من دوستمم کلی ذوق کرده بود. اولين باری بود که دو تا همکلاسی مسافرت می رفتيم. خواهرش دانشجوی يکی از شهرهای جنوبی بود. و ما با هواپيما رفتيم. دوستم کلی کيف می کرد. و از بالا زمينو نگاه می کرد و منم دائم بالا مياوردم توی فرودگاه؛ کميته جفتمونو چک کرد و برد توی اتاق و کلی ازمون سوال کردن که چرا دو تائی تنها مسافرت می کنيم. مشکل اساسی من بودم که چرا با اين سن و سال دارم می رم ديدن خواهر دوستم. بعد از يک ساعت سوال و جواب و اومدن خواهر دوستم بالاخره راضی شدن که اجازه بدن منم وارد اون شهر بشم. برعکس اون چيزی که فکر می کردم شهر جالبی بود. مردم با لباسهای محلی. خونه دانشجوئی خيلی ساده؛ يک اتاق خوابه با دستشویی توی حياط بيشتر شبيه يک اتاق کوچيک توی يک خونه بزرگ. دوست داشتنی و صميمی با حداقل امکانات. صاحب خونه توی خونه بزرگتره زندگی می کرد که رفته بود مسافرت. هم خونه ای خواهر دوستم هم ترم تابستونه نداشت. ما از صبح دو تائی بيرون می رفتيم و توی بازار ميگشتيم و بازاريها هم به زبون خودشون احتمالا هزار تا دری وری نصيبمون می کردن. بهمون لبخند می زدن و بعضی وقتا ما را برای صرف چای دعوت می کردن که ما فقط می خنديديم و پای مهمون نوازی می گذاشتيم. هر چند بعدا چيزای ديگه شنيديم. توی بازار هر کی از بغلمون رد می شد پيشنهاد نوار کاست و يا فيلم يا پوستر يا ورق (( پاسور می داد )) که اينم برام خيلی جالب بود. خواهر دوستم امتحان داشت و با ما بيرون نميو مد بايد اعتراف کنم که بهم خوش می گذشت. حس می کردم يک دختر کاملا معموليم روزای آخر؛ خواهر دوستم بهمون گفت که يکی از پسرهای دانشگاه را دعوت کرده تا با هم درس بخونن خوب به ما ارتباطی نداشت؛ عصر که از بازار برگشتيم خونه هنوز درس می خوندن رفتيم تو اتاق کمی تلويزيون نگاه کرديم و بعد هم خوابيديم. نزديکيهای صبح دستشوئی داشتم. برای رفتن به حياط بايد بود از هال می گذشتم. لای درو آهسته باز کردم. چراغ مطالعه روشن بود. خواهر دوستم لخت لخت بود. پشت به من. نشسته بود روی زمين. همکلاسيش هم لخت بود و ايستاده رو به من. دختره داشت کير مرده رو مک می زد. به عبارتی با شدت ساک می زد. مرده چشماش باز بود. و داشت نگاهش می کرد. رگ گردنش بيرون زده بود. به گمانم از هيجان بود. سرشو آورد بالا منو ديد. خيلی خونسرد بهم چشمک زد. و دستشو به نشونه هيس برد کنار بينی اش. خنده ام گرفته بود. منم با پروئی ايستادم تا تماشا کنم. نمی دونم چرا نگاه می کردم پسره؛ دختره را بلند کرد. ولی بر خلاف انتظارم نبوسيدش. شونه هاشو گاز می گرفت. صداشو می شنيدم. – آفرين راه افتادی. ايندفعه خيلی خوب خوردی. دخترک خنديد. – استادم خوب بوده. پسرک دستشو برد توی کس دختره. – مگه نگفتم موهاتو نزن. من پشمالو دوست دارم. حالم داشت بهم می خورد. هيچوقت از اينکه کسی موقع سکس باهام کثيف صحبت کنه خوشم نيومده. دختره گفت آخه تميز نيست. و شروع کرد عشوه اومدن. – برام می ليسی. نه هزار بار گفتم بدم مياد. دختره- چطور من بايد هر دفعه بخورم. پسره- تو زنی . تازه تو خوشت مياد. دختره – کی گفته؟ مرده – من ميگم مرده – آخ کثافت چه خودتو خيس کردی. دختره – آخه دست خودمه انگار. خوب می ماليم. مرده – باز که ورزش نکردی. پستونات شل شده (( می خواستم برم تو اتاق و يکی بزنم تو سر دختره )) دختره – آخه امتحان داشتمپسره – دفعه ديگه شل باشه نمی کنمت ببين کيرم هم از حال رفت دوباره بخور. دختره دوباره رفت پائين – هوم- داره حالم بهم می خوره. آه تا ته نکن تو دهنم گنده است. آخ. مرده – – خفه شو بخور. و دخترک با پایان انرژی ساک می زد. تکيه کن به ميز. دختره کونش به من بود. بدن سفيد قشنگی داشت. مرده هم هيکل معمولی داشت. – پاهاتو باز کن دختره – ببين از جلو نکن مرده – چرا هزار بار بهم دادی حالا امروز نه دختره – گشاد می شم می گن بعد دوختنش سخت می شه مرده – خوب به درک به من چه. می خوام بکنمت. محکم فشار داد تو. دختره جيغ خفه ای زد. احتمالا دستشو جلوی دهنش گرفته بود که مثلا ما نشنويم دختره – آخ. يواش. آخ. وحشی مرده – زهر مار خفه شو. دختره – آخ. تو را خدا. تو را هر کی دوست داری. آخ درد می گيره. داری جرم می دی. آخ . پسرک بالا و پائين می کرد.- آّه. همچين می کنمت که از جات بلند نشی. دلت کير می خواد. و دخترک آهسته ناله می کرد. يک جورائی نا له هاش به هق هق شبيه بود.با التماس گفت يواش باباصداتو می شنون اينا پسره- بگذار بشنون. اونا رم می کنمخلاصه بعد از سه چهار بار تلمبه زدن مرده – آبم داره مياد برگرد. دخترک برگشت. دختره – نه تو رو خدا نه بدم مياد. مرده – يعنی چی مگه مال استاد که بدت مياد.و محکم دهان دخترک را گرفت و آبشو ريخت توش. بوی آب اتاقو برداشته بود. دخترک به سرفه افتاد. پسرک خنديد و گفت کس و کونمونو خوب امشب ديد زدن. بعد با توجه به نگاه متعجب خواهر دوستم گفت هيچی بابا. من برم ديگه داره صبح می شه و سريع لباسشو پوشيد و کتاب دفتراشو برداشت.- فردا پشت من می شينيا. خشک خشک می کنمت اگه بهم نرسوننی دست شوئیم داشت می ريخت گريه ام گرفته بود. سعی می کردم به خودم تلقين کنم که اصلا جيش ندارم. خواهر دوستم دهنشو پاک کرده بود و لخت کف اتاق نشسته بود و گريه می کرد. حالت بدی بود. يک کيسه پيدا کردم. ديگه نمی تونستم. آهسته توی کيسه جيش کردم. داغ داغ بود.